Ondergrondse rivieren en 4000 eilanden

Mensen, het is weer tijd voor een nieuwe update! Inmiddels zit ik op het vliegveld in Bangkok te wachten tot Greet aan zal komen, nog 3 uurtjes en dan is ze er...

De afgelopen dagen zijn vrij druk geweest met veel reizen, maar ik heb wel bijna alles kunnen doen in Laos wat mogelijk was in 2 weken dus daar ben ik heel blij mee. Vanuit Vientiane heb ik om 10.00 uur de bus genomen naar de Kong Lo Cave en ik denk dat we daar tegen een uur of 17.00 aan zijn gekomen. Ik was in de bus van Vang Vieng naar Vientiane 2 Canadezen tegengekomen die ook nog Kong Lo gingen, dus zij zaten in dezelfde bus samen met nog wat toeristen die allemaal dezelfde eindbestemming hadden. Kong Lo dorp is heel klein met maar 3 guesthouses dus ik hoefde niet echt ver te zoeken naar een slaapplek. In de bus was ik een meisje uit de UK (Linzi) tegengekomen die ook alleen aan het reizen was dus wij hebben samen een kamer genomen (slechts € 2,50 pp…). ’s Avonds met bijna alle medetoeristen uit de bus gegeten (er zijn volgens mij maar 2 restaurants), heel gezellig. Daarna gespeeld met de kids van het restaurant (die gewoon tot laat opblijven) en vervolgens nog een paar lokale feestjes bezocht. Het was niet helemaal duidelijk of er een huwelijk was, of dat ze vierden dat er een huis was afgebouwd, maar ze waren in elk geval heel blij met onze komst (er waren 3 feestjes en wij werden van het ene naar het andere feestje gebracht als een soort van trofee – ik denk ook dat veel locals mij en Linzi zagen als goede potentiele huwelijkspartners).

Laotiaans dansen blijkt heel eenvoudig te zijn, denk aan een combinatie van ABBA, 2 Unlimited en Gangham Style en je bent er; vooral de armbewegingen zijn heel belangrijk. Rond een uurtje of 1.00 zijn wij afgehaakt (tot grote spijt van de overige feestgangers) maar de locals gingen door tot minimaal 04.30 uur. Eén van de leukste avonden van mijn trip zo ver; iedereen was zo aardig en blij ons te zien en het dorpje is nog niet zo toeristisch (denk dat er 20 blanken waren in totaal) dus het voelt allemaal heel authentiek aan. De volgende dag ging de muziek weer aan op 7.00 uur dus toen werd het hele dorp (inclusief wij) gewekt. Na het ontbijt zijn we naar de Kong Lo grot gewandeld waar we een bootje hebben gehuurd om ons door de grot de laten varen (alle bootsmannen waren te laat omdat ze een stevige kater hadden). Even wat achtergrond info over Kong Lo: deze grot is ongeveer 7,5 KM lang en er stroomt een ondergrondse rivier doorheen die leidt naar een ander dorpje; je kan dus met een boot van de ene naar de andere kant varen wat heel indrukwekkend was (op sommige plaatsen moesten we weer even uitstappen vanwege het lage water). De grot is pikkedonker maar bepaalde delen zijn uitgelicht en daarnaast hebben de bootmannen (en wij zelf) ook zaklampen mee dus je ziet wel een beetje hoe hoog de grot op sommige plaatsen is. In totaal duurt de heen- en terugweg ongeveer 2,5 uur, dus dat was een mooie trip.

Bij terugkeer in het dorpje hebben we met een groep (we waren in totaal met iets van 14 man) weer de bus genomen om verder naar het zuiden te reizen. Het einddoel van mij en Linzi waren de 4000 Islands, maar het was maar de vraag of we dat die dag nog zouden halen. Eerst moesten we met een soort van tuktuk naar een dorpje rijden om daar weer de volgende tuktuk te nemen naar de plaats waar we in een echte bus konden stappen (toen waren we dus al weer 5 uur verder). Daar hadden we ontzettend veel geluk omdat er een bus op het punt van vertrekken stond die rechtstreeks naar de 4000 Islands zou gaan. Het was inmiddels 18.30 uur en we zouden de volgende dag pas om 7.00 uur aankomen (en het was wederom een lokale bus, geen sleeper of VIP…) maar we zijn er toch maar meteen ingestapt (samen met de Canadezen en een Duits stel die iets eerder uit de bus wilden). De Canadezen hadden nog een lokale delicatesse gekocht: embryo eieren (ze dachten dat het normale eieren waren); dat is dus een bevrucht ei waarvan het kuiken al deels is ontwikkeld. Ik dacht dat het er heel ranzig uit zou zien maar het was gewoon een gespikkeld ei (zonder eigeel) en de smaak scheen ook prima te zijn. Misschien een volgende keer…

Na een prima busrit (veel mensen stapten onderweg uit dus we hadden behoorlijk wat stoeltjes voor onszelf) kwamen we inderdaad om 7.00 uur aan waarna we nog even een bootje moesten nemen om ons naar één van de 4000 eilanden te laten brengen (wij hadden gekozen voor Don Khone, een iets rustiger eiland waar mensen vooral in de hangmat liggen; het populairste eiland is Don Det maar dat is meer een feesteiland –voor zover dat mogelijk is met een avondklok om 23.00 uur - met alleen toeristen). Na de zeer nodige douche (het is in dit deel van Laos 38-40 graden) hebben we een fiets gehuurd om een beetje over het eilandje te fietsen: we zijn langs een mooie waterval gefietst en daarna naar een klein strandje. Bij terugkeer naar ons hutje zijn we ook maar in de hangmat gaan liggen om te doen wat iedereen daar doet: relaxen. ’s Avonds zijn we met onze buren (een Duitse jongen en Fins meisje) naar Don Det gefietst. Was een leuke fietsrit van 25 minuten met onze zaklampjes langs het water (soms met een vrij steile afgrond), over een onverharde weg en buffels op de weg die we moesten omzeilen. In Don Det wat gegeten en daarna weer teruggegaan aangezien we behoorlijk moe waren. Op zaterdag hebben we eigenlijk vooral in de hangmat gelegen en zijn we in de middag naar een strandje gefietst vanaf waar je een bootje kan huren om dolfijnen te spotten (deze zwemmen in het water op de grens tussen Laos en Cambodja) die er gelukkig ook waren. ’s Avonds weer naar Don Det gefietst en daar wat langer blijven hangen in de bar. Na sluitingstijd verhuisde iedereen naar het strand om daar nog even te zitten dus dat was heel leuk. Rond 02.30 uur waren we weer bij ons hutje en toen maar meteen gaan slapen aangezien ik de volgende dag (zondag dus) om 11.00 uur zou beginnen aan mijn reis naar Bangkok. De Duitser en Finse gingen ook naar Bangkok, maar Linzi gaat vanaf Laos verder naar Cambodja dus heb afscheid moeten nemen van haar.

De rit naar Bangkok was in principe prima, maar lang. Gister om 11.00 uur vertrokken en vandaag om 4.30 uur aangekomen. Bij het busstation leek het me een goed idee om een lokale bus te nemen naar het vliegveld dus ik vragen welke bus ik moest nemen: lijn 138. Ik ingestapt om er vervolgens naar 15 minuten weer uitgezet te worden omdat ik blijkbaar moest overstappen. Nou zijn de haltes hier wat anders dan in Nederland: de bus staat nauwelijks stil dus je moet heel snel zien of jouw bus er aankomt en instappen voordat deze weer wegrijdt. In de 15 minuten die ik moest wachten (blijkbaar op lijn 555) heb ik serieus iets van 30 bussen zien langskomen en dat om 5.00 uur ’s ochtends. Uiteindelijk gelukkig wel aangekomen op het vliegveld (moest ook nog even een shuttlebus nemen vanaf het busstation op het vliegveld naar de vluchthaven zelf). Als Greet zo aankomt gaan we rechtstreeks door naar Pak Chong (is iets van 3 uur reizen) vanwaar we een nationaal park gaan bezoeken (Khao Yai National Park), maar dat parkbezoek staat voor morgen in de planning. Eerst douchen en uitrusten (we hebben een zwembad en Greet zal wel een jetlag hebben), wat we wel verdiend hebben al zeg ik het zelf.

Volgende blog updates zullen dus van Greet en mij samen zijn!! Spannend hoe zij het gaat vinden….


Nog even speciaal voor Manon: heel erg gefeliciteerd met je verjaardag en een dikke kus van tante Willie!