Aan alles komt een einde....

Tijd vaan mijn laatste blogstukje… Ik ben inmiddels gepakt en gereed en moet over ongeveer een uur naar het vliegveld. Na eerder Nienke en Greet uitgezwaaid te hebben, is het raar om nu zelf te vertrekken uit Azië na ruim 3 maanden. Op zich is 3 maanden niet zo lang (als je in Nederland bent tenminste) maar ik heb hier zoveel gedaan, gezien en zoveel verschillende mensen ontmoet dat het veel langer lijkt. Denk dat ik wel weer even moet wennen in Nederland, maar ik hoorde dat jullie/wij ook daar wat mooier weer hebben dus dat verzacht de overgang.

De laatste week ben ik mentaal heel veel bezig geweest met teruggaan naar Nederland maar uiteraard heb ik ook nog heel veel gedaan. Zoals in het vorige bericht beschreven zijn Reinier en ik vrijdag naar Dong Hoi vertrokken. Aangezien we daar pas rond 22 uur aankwamen hebben we zaterdag niet zoveel meer gedaan, behalve het stadje een beetje verkend (weinig te beleven) en ons avontuur naar de grotten geregeld. Vanaf Dong Hoi kun je een tour boeken, maar wij hadden bedacht dat we zelf op pad wilden, dus moesten we scooters en een routekaart regelen. Op zondag om 7.30 uur al vertrokken (we moesten die dag ongeveer 150KM rijden om alles te verkennen) en rond 9.00 uur kwamen we aan bij de Phong Nha Cave. Door deze grot loopt een rivier dus we moesten weer in een bootje stappen om de grot in te kunnen. Omdat de Vietnamezen massaal vakantie hadden (30 april is Bevrijdingsdag en iedereen heeft de dagen daarvoor ook vrij) en grotten bezoeken blijkbaar een populaire bezigheid is, moesten we filevaren in de grot. Wij deelden de boot met een groep giechelende meisjes en hun grote broer, die tevens een beetje als tourleider fungeerde. Op een bepaald punt kon iedereen even uit de boot om de grot te voet in te gaan en hier heerste vooral chaos. In Vietnam wacht je niet netjes op je beurt, dus alle bootmannetjes (en vrouwtjes) probeerden hun boot als eerste bij het afzetpunt te krijgen. Er werd niet echt stilgestaan bij het feit dat er ook weer boten weg moesten om terug te gaan (en ruimte te maken voor nieuwe boten) dus het was een groot duw- en botsfestijn, waarbij ook nog iemand te water raakte ( ik gelukkig niet). Na de boot levend te hebben verlaten zijn we verder getoerd naar de volgende grot: Paradise Cave (’s werelds grootste droge grot). Onderweg door prachtige landschappen gereden met allemaal karstbergen en veel groen. De Paradise Cave is echt gigantisch groot en heel mooi uitgelicht zodat je alles (of in elk geval het deel wat te bezoeken is) goed kan zien. Je kan ongeveer een kilometer de grot in maar omdat er zoveel te zien is doe je hier ongeveer 2 uur over. Toen we de grot uitkwamen was het iets van 17.30 en moesten we nog 60KM terugrijden. Gelukkig zijn we inmiddels vrij ervaren scooterrijders dus voor het rijden in het donker draaien wij onze hand niet meer om.

Voor zondagavond/nacht (vertrek om 23.30 uur) stond mijn eerste treinrit in Vietnam op de planning. Wij wilden naar Cat Ba eiland en om daar te komen moesten we eerst met de trein naar Nam Dinh, vervolgens met de bus naar Haiphong en van daar weer met de ferry naar Cat Ba. Na de treinen in India was ik benieuwd naar die in Vietnam en deze waren wel wat beter. We hadden 2 bedjes in een 4persoons compartiment, maar waren de enige. De trein schommelde wel een beetje dus vooral in slaap komen was lastig, maar als je eenmaal sliep was het best ok. Vanaf het treinstation wilden we een taxi nemen naar het busstation richting Haiphong alleen had de taxichauffeur dat niet helemaal goed begrepen en dacht hij dat ie ons naar Haiphong moest rijden. Toen we op de snelweg kwamen, hadden we door dat ons doel niet helemaal goed was overgekomen. Gelukkig begreep de taxichauffeur ons wel toen Reinier heel goed hints speelde door te wijzen naar een bus in combinatie met het woord “Haiphong”. Op dat moment reed er net een shuttlebusje naar Haiphong langs die direct door onze taxichauffeur werd aangehouden en we dus binnen no time in de juiste bus zaten. Vanuit Haiphong de ferry genomen en rond 14 uur waren we dan eindelijk op Cat Ba. Cat Ba is het grootste eiland van Ha Long Bay (dit is een gebied waarbij allemaal Karst bergen uit de zee rijzen) en wij wilden vanaf hier Ha Long Bay en Lan Ha Bay (same same but different) bezoeken. Maandagmiddag een beetje rustig aan gedaan en het lokale strand bezocht dat geheel was overgenomen door de lokale vakantiegangers (Scheveningen bij 30 graden is er niets bij). Dinsdag weer eens een scooter gehuurd om het eiland rond te rijden. Onderweg de Hospital cave bezocht (een grot die tijdens de Vietnamoorlog als ziekenhuis werd gebruikt) en naar een fort gereden (tevens het hoogste punt van het eiland) vanaf waar je uitzicht hebt over het hele eiland. Op woensdag de boottocht gedaan naar Ha Long en Lan Ha Bay. Op zich heel mooi maar het regende en dan is het toch allemaal net wat minder. Onze gids hield zich wel gewoon strak aan de planning en dus werd er ook gestopt op een aantal eilanden om te kunnen zwemmen en hebben we onderweg gekayakt. Voor het eerst in lange tijd heb ik het weer eens koud gehad…

Donderdag was het weer tijd om verder te gaan naar Hanoi vanaf waar ik gister naar Bangkok ben gevlogen. In Hanoi een beetje rondgewandeld, veel gegeten en naar een Water Puppetry show geweest, wat eigenlijk een soort van poppenspel in het water is (traditioneel Vietnamees). Vrijdag afscheid genomen van Reinier en het vliegtuig genomen naar Bangkok waar ik gister eigenlijk alleen een beetje gewinkeld (en veel gegeten) heb. Uiteraard ook weer een massage genomen wat echt hard nodig was aangezien mijn hele rug pijn deed van al het scooter rijden (blijkbaar heb ik een slechte houding). Ik ben tot de conclusie gekomen dat ik Bangkok best een fijne stad vind. Veel winkels, veel eten, een goede rode draad door mijn reis dus.

Dat was het dus op bloggebied. Ik moet nu weg dus heb even geen tijd om foto’s uit te zoeken en up te loaden; wellicht zo nog op het vliegveld en anders als ik weer In Nederland ben…


Tot snel allemaal!!