Bootjevaren in Cambodja

En daar zijn we weer! Nog steeds(of weer) in Cambodja, maar op weg naar Vietnam. Of om heel precies te zijn zit ik op het moment in een shuttlebusje van Kampot naar Phnom Penh, waarin ik gewoon wifi heb. Wie had dat gedacht in Cambodja…

Na Greet’s vertrek ben ik rechtstreeks vanaf het vliegveld in Bangkok naar Koh Kong city in Cambodja gegaan. En met rechtstreeks bedoel ik in dit geval 4 overstappen en een grensovergang om 19.45 uur terwijl de grens om 20.00 uur dichtging, maar goed: ik heb het gehaald… Koh Kong is een grensplaats en om de één of andere manier zijn die meestal een beetje apart. Veel vreemde mannetjes, nog niet heel toeristisch; ik vond het wel leuk. De eerste nacht zat ik echt op een verschrikkelijke plek (voor iedereen die ooit naar Koh Kong zal gaan: ga niet naar Koh Kong Seaside Guesthouse. De volgende ochtend dus maar meteen verhuisd en die dag verder heel weinig gedaan. Ik voelde me niet helemaal ok dus had even behoefte aan rust. De volgende dag een tripje gemaakt naar Koh Kong Island en een mangrovebos. Het eiland was mooi maar niet zo paradijselijk als verwacht (je krijgt een beetje hoge verwachtingen van al het gereis). Wat de trip vooral interessant maakte was de boottocht van 2,5 uur naar het eiland. Ons bootje leek niet helemaal zeewaardig (de kapitein moest sturen en hozen tegelijkertijd) en de zee was behoorlijk wild. Normaal heb ik nooit last van zee- of wagenziekte maar deze keer moest ik me ook een paar keer focussen op de horizon. Vooral van het eiland afkomen was heel leuk: onze boot stond vrij ver in zee geparkeerd (dwars op de golven) dus we moesten eerst tot borsthoogte het water in (met tas - ik had net mijn bikini gedroogd zodat ik droog de boot in kon) en daarna de boot in klimmen. De boot deinde echter zo’n 1,5 meter omhoog en omlaag, dus het enteren van de boot ging niet zo charmant als gewenst. Vervolgens moesten we wachten tot de 2 bootmannetjes de ankers los hadden gemaakt maar inmiddels was de boot zo aan het deinen dat we heel veel water maakten en alle toeristen (en volgen mij ook de bootmannetjes) bang waren dat we zouden kapseizen. Uiteindelijk hebben we het avontuur natuurlijk overleefd (alles komt hier altijd goed). Om even bij te komen van alle stress wilden onze bootmannetjes even een sigaretje roken, maar helaas hadden ze geen aansteker en probeerden ze dus een vonk te krijgen van de motor (die ze net- niet heel secuur - hadden bijgevuld met brandstof), wat wonderwel genoeg uiteindelijk ook nog lukte (zonder ons allemaal op te blazen). Eind goed al goed dus…

Na Koh Kong ben ik vertrokken richting Sikanoukville (een grote kustplaats hier in Cambodja) vanwaar ik rechtstreeks een boot (gelukkig een iets betere) heb genomen naar Koh Rong, een volwaardig tropisch eiland. Op de boot 3 andere Nederlandse meiden tegengekomen waar ik de rest van de tijd mee heb opgetrokken. De plek waar we verbleven was redelijk basic maar voor $ 4,00 per nacht mag je niet klagen. We zijn uiteindelijk 2 nachten op het eiland gebleven en niet heel veel gedaan behalve zonnebaden op hagelwitte stranden en een beetje dansen met de locals (hoewel alle horeca gerund worden door westerlingen). Op dinsdag weer de boot teruggenomen naar Sihanoukville vanaf waar ik verder wilde naar Kampot. Gelukkig hoef je hier nooit echt te zoeken naar transport; ze vinden jou wel. In dit geval werd ik binnen 10 minuten een shuttlebusje in gesleept die naar Kampot ging. Dit shuttlebusje was zeer lokaal wat inhoudt dat je om de 500 meter stopt om mensen op te pikken/ dingen op de halen/ dingen af te zetten etc. Ik had geluk dat ze mijn busje niet helemaal vol hadden gepropt want sommige busjes puilen echt uit van de mensen en spullen (soms zitten er mensen op het dak en hangen er 2 scooters achteraan de shuttlebus die de rest van de passagiers en spullen binnen met houden). De trip naar Kampot duurde ongeveer 2,5 uur dus dat was gelukkig te overzien.

Kampot is een schattig plaatsje in het zuiden van Cambodja, aan een rivier vlak bij de zee. Om de één of andere reden heeft de overheid besloten dat er veel geld moet naar Kampot dus het dorp is grondig opgeknapt in het afgelopen jaar. Op dinsdag alleen een beetje rondgewandeld en gister achterop een scooter de omgeving verkend: naar een grot geweest, een peperplantage bezocht (peper uit Kamoot schijnt de beste van de wereld te zijn) en naar Kep (een oude, beetje verlaten badplaats) geweest om krab te eten (lekker maar wel veel werk). Na afloop was ik helemaal bruin van het stof (ondanks de fikse hoosbui die we over ons heen kregen), dus ’s avonds mijn gezicht laten schoonpoetsen met een gezichtsbehandeling (waarbij ik gratis een manicure, hand-, voet-, en hoofdmassage kreeg – kunnen ze in NL nog een voorbeeld aan nemen). Helaas kan ik niet langer in Kampot blijven omdat ik in Phnom Penh mijn visum moet regelen voor Vietnam en het hele land (en dus ook de ambassades) binnenkort platligt voor het nieuwe jaar (14-16 april). Ik was eigenlijk eerst van plan wat langer in Cambodja te blijven maar aangezien het hier zo warm is (vooral in het noorden en oosten waar ik heen zou willen), ga ik toch maar de kustkoelte van Vietnam opzoeken…

Foto’s volgen zo of later!