Tijgers, de Taj en massa's mensen

We hebben de tijger gezien! Niet bij de eerste poging, maar gelukkig wel bij de tweede in de hele vroege ochtend (we vertrokken al om 5.30 uur... reizen is echt hard werken). De foto's zijn helaas niet zo heel goed omdat we ze moesten maken in de schemering, maar het was echt een heel groot beest. We zaten er ook best dicht op met de jeep, dus als de tijger ging staan, moesten we weer snel wegrijden. Heel apart.

Na de tijgers zijn we naar Agra gegaan om de befaamde Taj Mahal te bezoeken en die viel niet tegen. De treinrit ernaartoe was minder aangezien we eigenlijk om 22.00 uur aan zouden komen, maar wegens vertraging was het 2.00 uur s nachts geworden; de NS is er niks bij. Ons hotel had de kamer die we hadden geboekt inmiddels al vergeven dus moesten we midden in de nacht ook nog naar een ander hotel lopen (gelukkig was er ruimte in een ander hotel van eigenaar van ons oorspronkelijke hotel). Na een beetje uitgeslapen te hebben zijn we vervolgens naar de Taj Mahal gegaan. De Taj Mahal is door één of andere leider gebouwd als eerbetoon aan zijn overleden vrouw (die stierf op het kraambed). Beiden liggen ook bergraven onder de Taj en het is echt een heel mooi gebouw, gemaakt van wit marmer. Een beetje veel werk voor een grafsteen, maar dan heb je ook wat.

Aangezien er in Agra naast de Taj weinig te doen is (en het een verschrikkelijke stad is), zijn we s avonds weer verder gegaan met de nachttrein naar Varanasi. Varanasi ligt aan de Ganges en is een heilige stad voor Hindoes. Zij geloven dat ze door te overlijden in Varanasi kunnen ontsnappen aan de cirkel van reïncarnatie, en in het Nirvana (een soort van hemel) komen. In Varanasi vind je verschillende ghats (soort van trappen) die afdalen naar de Ganges en waar mensen kunnen baden in de rivier om hun zonden weg te spoelen. Daarnaast wordt de Ganges ook gebruikt om kleding in te wassen, tanden te poetsen en het rioolwater in te dumpen, multifunctioneel dus. De meest opvallende ghats zijn echter de burning ghats waar de hindoes hun overledenen cremeren, in het openbaar. Op zich zie je niet heel veel aangezien ze het lijk in een houtstapel leggen die vervolgens wordt aangestoken, maar het is wel een heel raar idee dat dit zo in het openbaar gebeurt. We hebben twee boottochten gemaakt over de Ganges waarbij je een goed beeld krijgt van het leven aan de rivier en vooral van de hectiek en de dagelijkse rituelen. Gister zijn we naar Allahabad gegaan, een stad op 120km van Varanasi, voor Kumbh Mela. Kumbh Mela is een gigantisch feest en één keer in de 12 jaar is het nog groter dan gebruikelijk en dat was toevallig nu, dus natuurlijk moesten we daar even heen (zie ook http://nos.nl/audio/472093-kumbh-mela-de-grootste-samenkomst-van-mensen-op-aarde.html).

We nemen zo de trein naar Kolkatta, dus de foto's volgen later!